“Schrijven maakt gelukkiger”

Cursus ‘Leren? Gewoon doen!’ werpt z’n vruchten af

mooibernhezekrantHEESCH – De cursisten van het project ‘Leren? Gewoon doen!’ zijn enthousiast. Ze merken in het dagelijkse leven het resultaat. De krant kan gelezen worden en op de werkplek kunnen ze beter meedoen. Het project ‘Leren, Gewoon doen!’ is gericht op mensen met een lees- en schrijfachterstand. In Bernheze hebben 2850 volwassenen daar problemen mee. Tweederde van hen heeft een Nederlandse achtergrond. “Bernheze neemt het probleem gelukkig serieus”, verzucht projectleidster Marian Janssen-de Goede. “Voor dit en volgend jaar hebben we veertig duizend euro beschikbaar”, vertelt onderwijswethouder Rein van Moorselaar.

“Het kost Nederland jaarlijks zo’n 537 miljoen euro dat mensen niet of minder goed kunnen lezen en schrijven, dat moeten we niet accepteren”, zegt Janssen-de Goede. Het probleem grijpt haar aan, niet alleen vanwege de maatschappelijke kosten, maar meer nog door de verhalen van de cursisten. Gerrie is zo’n cursist: “Ik kreeg er steeds meer last van dat ik de woorden verkeerd schreef”, en dat belemmerde haar enorm: “Ik durfde op een gegeven moment geen kaartjes meer te schrijven”.

Een andere cursist is Ron. Hij moest op les van zijn baas. “Hij ontdekte steeds dezelfde taalfout in mijn verslagen. In plaats van een kerstgratificatie kreeg ik een cursus”. Erg gemotiveerd was Ron tijdens zijn lessen op ROC De Leijgraaf in Oss niet. “Na de eerste les dacht ik, ik ga nooit meer terug”, geeft Ron aan. Wat ook niet meehielp was dat er vaak een andere docent voor de klas stond. “We hebben behoefte aan iemand die we vertrouwen en hier in Heesch hebben we met Mieke Hollander zo iemand”, aldus Ron. Hij zou niet graag zien dat zij verdwijnt.

Projectleidster Marian Janssen-de Goede erkent ook het belang van een vaste docent voor de groep. “Het is al zo moeilijk om deze mensen te bereiken als ze dan ook nog eens afhaken, omdat ze steeds aan een nieuwe docent moeten wennen, dan ben je ze kwijt”, zegt ze. Ron is het volledig met haar eens:“Iedere leraar geeft weer op zijn eigen manier les en ondertussen ben je meer met de verschillende werkwijzen bezig dan met je eigen leren.”

Gerrie kon haar kinderen vroeger wel voorlezen “maar dan wel de makkelijke boekjes”. Huiswerkbegeleiding was de taak van haar man. “Ik heb overigens gewoon een zorgopleiding op MBO-niveau gevolgd. Mensen met dyslexie zijn niet dom”, bezweert Gerrie. Die zich trouwens wel afvraagt: “Hoe heb ik ooit mijn diploma’s kunnen halen…”

“Lezen is voor mij nooit een probleem geweest”, geeft Ron aan. Hij moest vooral leren schrijven. “Twaalf jaar heb ik dat binnen mijn werk weten te omzeilen”, vertelt Ron. “Ik liet collega’s rapportages maken en zette daar dan mijn handtekening onder”. Ron kwam daar zo lang mee weg omdat hij op zo’n moment de praktische zaken van het werk deed. Nu is Ron blij dat hij zelf een verslag kan maken. “De eerste keer brak het zweet me uit. Ik zat te zwoegen en had het idee dat ik wel een dag bezig was, toch had ik pas tien regels geschreven”, weet Ron zich te herinneren. Hij vervolgt: “Maar ik ben blij dat ik het nu kan. Ik voel me er echt gelukkiger door”.

De lees-, schrijf- of rekencursus wordt in de Bibliotheek in Heesch gegeven en is gratis. De cursus is bedoeld voor inwoners van Bernheze.

Aanmelden kan via : lerengewoondoen@leijgraaf.nl of 06-461 388 54.