‘Mister WanWeek’ Jolwin Dobbelsteen stopt met radio maken
‘Ik wil mezelf recht in de spiegel kunnen aankijken’
Door Marcel Bosmans / de Bernhezer 20 februari 2013
LOOSBROEK – ‘Vakman gedreven door passie’ Zo hoopt hij herinnerd te worden. Jolwin Dobbelsteen neemt komende zaterdag ‘met pijn in het hart’ afscheid van WanFM. Daarmee verliest de lokale omroep haar enige betaalde radiomaker.
Dobbelsteen beheerde voor WanFM de website en de kabelkrant, maar maakte eerst en vooral het wekelijkse nieuwsradioprogramma WanWeek. Hoewel hij in Zeeland woont, groeide hij in korte tijd uit tot een Bekende Bernhezer. Toch moet ‘Mister Wanweek’ vertrekken. Dobbelsteen betreurt dat, maar heeft er wel begrip voor. “WanFM heeft drie jaar in WanWeek geïnvesteerd, maar ook bij de omroep is de crisis voelbaar. Het kost geld om een wekelijks actualiteitenmagazine als dit in de lucht te kunnen houden en dat is er niet. Inhoudelijk zijn de ambities waargemaakt, maar het is niet gelukt om voldoende adverteerders te krijgen.” Subsidies alleen zijn ontoereikend om het programma in stand te houden. Na 162 afleveringen komt er daarom een einde aan de reeks.
Met onderscheidende sfeerreportages en door nieuws te maken heeft WanWeek het lokale medialandschap verrijkt, zo meent de maker. “Een van de kerntaken van de journalistiek is het controleren van de macht. WanWeek is de spreekwoordelijke luis in de pels geweest: het nieuwsmedium dat kritische vragen stelt, maar er niet op uit is om mensen te beschadigen. Daarom kan ik goed door één deur met het openbaar bestuur. Ik heb daar zelf baat bij gehad. Zonder maatschappelijk draagvlak en een fijnmazig netwerk kom je namelijk niet ver in de lokale journalistiek. Het is vaak een kwestie van vertrouwen. Niet alles wat ik weet, komt naar buiten. Ik ga zorgvuldig om met de informatie die ik verkrijg en dat wordt gewaardeerd. Men gunt mij daarom een primeur.”
In lijn met de visie van de lokale omroep, streefde hij ernaar de verbindende schakel tussen de kernen te zijn. “Het Bernheze-gevoel is bij mij wèl aanwezig. Naar mijn idee sta ik midden in de samenleving, zowel in Heesch, Heeswijk-Dinther, Vorstenbosch en Nistelrode als hier in Loosbroek. De dorpsgemeenschappen zijn hecht, maar niet in zichzelf gekeerd. Ik heb me overal welkom gevoeld.”
Op de vraag of Bernheze toekomst heeft volgt een korte stilte. “Eerlijk gezegd, geloof ik van niet. Het college brengt een nobele boodschap door zelfstandigheid te prediken, maar op termijn zal Bernheze niet aan herindeling ontkomen. Bernheze is een prachtige gemeente, maar van bovenaf gecreëerd. De natuurlijke samenhang ontbreekt. Ik denk niet dat veel Heeschenaren in Heeswijk-Dinther komen en andersom. De gezamenlijk identiteit is niet diep genoeg geworteld om in een herindelingstorm overeind te kunnen blijven. Of het beter is om de gemeente op te splitsen of in zijn geheel op te laten gaan in een groter verband weet ik niet. De toekomst zal het uitwijzen.”
Dobbelsteen blikt op dit moment liever terug. Hij vindt dat hij zijn sporen verdiend heeft in Bernheze. “Als programmamaker ben ik het meest trots op Solex FM. Deze gelegenheidszender hebben we samen met onze collega’s van Maasland FM opgezet, met als doel om tijdens de 24uurs Solexrace in Heeswijk-Dinther geld in te zamelen voor KiKa. (KiKa werft fondsen voor onderzoek naar en bestrijding van kinderkanker,red.) In één weekend hebben we een 35 uur durende marathonuitzending verzorgd, waarbij luisteraars tegen vergoeding verzoekplaten konden aanvragen. Alles wat radio mooi maakt, kwam toen samen. Het hoge ambitieniveau kon waargemaakt worden, omdat betrokken vrijwilligers alles uit de kast haalden en we met de beste mensen uit het vak mochten werken. Zo kregen we assistentie van de bekende deejays Niels de Koning van Slam!FM en Mattie Valk van Q Music en producer Evert Rasing van 3FM.”
De berichtgeving over de (mislukte) eenwording van Bernheze en Maasdonk vormt in zijn ogen een hoogtepunt in journalistiek opzicht. “Ik zat er toen bovenop. Doordat ik over de juiste contacten beschikte, kon ik als eerste melden dat een meerderheid van de inwoners van Bernheze een samenwerking met Maasdonk niet zag zitten. Goede journalistiek, naar mijn idee.”
Hoewel hij overtuigd is van zijn kwaliteiten, betwijfelt Dobbelsteen of zijn journalistieke loopbaan een vervolg krijgt. “In deze crisistijd is er weinig vraag naar professionele radiomakers die alleen regionaal en lokaal actief zijn geweest. Toen ik afstudeerde aan de Hogeschool Journalistiek lagen de banen evenmin voor het oprapen. Binnen mijn vakgebied kon ik alleen als freelancer aan de slag. Dat is niet ideaal. Ik werk liever 110 procent voor één opdrachtgever, dan dat ik me voor 70 procent inzet voor drie verschillende principalen. Omdat ik van mijn vak houd, doe ik meer dan van me gevraagd wordt. Dat gaat soms ten koste van mezelf en mijn gezin. Als zelfstandige zonder personeel (Dobbelsteen heeft een eigen mediabedrijfje) merk ik desondanks dat het steeds meer moeite kost om opdrachten binnen te halen.”
Hij beschouwt zich bovendien als uitstervend ras in een wereld waar de waan van de dag regeert. “De hedendaagse journalistiek gaat gebukt onder een gebrek aan zelfreinigend vermogen. De media moet de macht controleren, maar de macht van de media lijkt in Nederland onbegrensd. Is er geen nieuws, dan wordt er wel nieuws gemaakt. Sensatie brengen staat daarbij steeds vaker voorop. De feiten worden daaraan ondergeschikt gemaakt.”
Volgens Dobbelsteen is er in toenemende mate sprake van incidentenjournalistiek. “De hijgerigheid en de vooringenomenheid en het pesten en het stalken waar media als PowNed en SBS6 zich schuldig aan maken, het valt niet te verenigen met hoe ik als mens en als journalist in het leven wil staan. Het tast het vertrouwen in de journalistiek en de democratie aan en het vertrouwen dat we in elkaar hebben. Dat is ernstig, want de bindende kracht van onze samenleving komt daardoor in het geding. Ik heb daarom voor mezelf een grens getrokken hoever ik als journalist wil gaan en daar ga ik niet overheen. Als dat betekent dat ik in een fabriek moet gaan werken, dan heb ik daar vrede mee. Ik wil mezelf recht in de spiegel kunnen aankijken.”
Zijn naderende afscheid bij WanFM komt daarmee in een ander licht te staan. “Het voelt daadwerkelijk als het einde van mijn carrière. Met de laatste uitzending hoop ik daarom een blijvende herinnering op te roepen. Zoals ik dat in verleden voor anderen heb gedaan, richt ik nu voor mezelf een monumentje op. Live vanuit De Zwaan in Heeswijk-Dinther blik ik terug op bijna twintig jaar nieuwsradio maken. Ik doe dat samen met een aantal bijzondere mensen die ik ‘onderweg’ ben tegenkomen, zoals cabaretier Mark van de Veerdonk, de burgemeesters Jan Boelhouwer en Willibrord van Beek en oud-collega Paul Versteegen.” Ook het publiek kan kort reageren op het stoppen van het programma. “Het wordt een soort Spijkers met Koppen (satirisch radioprogramma van de VARA, red.) Daarmee gaat mijn droom, een eigen poptalkshow met humor, muziek en politiek, alsnog in vervulling.”
Dobbelsteen weet nog niet waar zijn toekomst ligt als het boek journalistiek gesloten blijft. In de politiek misschien? “Geen commentaar”, reageert hij diplomatiek. Een antwoord waar een journalist normaalgesproken geen genoegen mee neemt en dat weet hij. Na enig aandringen vervolgt hij: “Ik heb altijd ambities in die richting gehad, maar ben in de afgelopen tien jaar door geen enkele partij gevraagd. Ik weet hoe het spel gespeeld wordt, maar vraag me af of ik het wil spelen. Ik denk dat het leuker is om er als journalist tegenaan te schoppen, maar of dat werkelijk zo is kan ik niet beoordelen, zolang ik zelf geen politicus ben.”
De laatste WanWeek wordt aanstaande zaterdag tussen 12:00 en 14:00 uur live uitgezonden en kan gratis bijgewoond worden. Jolwin Dobbelsteen stelt uw aanwezigheid op prijs. Programmalocatie is Café De Zwaan, aan de Monseignieur Van Oorschotstraat 2 in Heeswijk. (tegenover de kerk.)